Şefkat, bizi üzen duygu ve durumları yok saymadan, bastırmadan ve onunla özdeşleşmeden kabul etmektir.
Ancak sadece başkalarına karşı şefkatli olmak yetmez, kendimize karşı da şefkatli olma ihtiyacımız vardır.
Bazen bas¸kalarına gösterdiğimiz şefkati kendimize göstermeyebiliyoruz.
En ufak problem karşısında sürekli eleştiren, acımasız bir ses içimizde ortaya çıkabiliyor.
Önce düşünün; bu ses kime ait, kimden öğrendim ve içselleştirdim?
DUR de! Cezalandırıcı ve eleştirel sesin problemlerini çözmene yardım etmiyor ve sadece sana kendini daha kötü hissettirerek işlerinin önünde engel oluyor.
Şimdi kendine şefkat göster! Cezalandırıcı ve yargılayıcı sesini sağlıklı düşünebilen yetişkin yanınla sustur ve kendine daha yumuşak davran.
Çünkü öz şefkat, sıkıntılı ve zor zamanlarda kendimizi eleştirmek ve acımasız davranmak yerine daha kibar ve yumuşak bir yerden bakmaktır.
Eğeer kendine şefkat göstermek zor geliyorsa; “en yakın arkadaşım aynı durumu yaşasaydı ona ne derdim?” sorusunu kendine sor ve kendine de aynı şefkati göster cünkü sen de iyi hissetmeyi hak ediyorsun.
UYARI: Bu makale yalnızca bilgilendirme amaçlı yazılmıştır. Psikolterapi tedavisi kişiye özeldir.
